به تبسم‌های سیاست‌مداران، روحانیون، مدیران شرکتهای غول‌پیکر و رهبران جهانی نگاه می‌کردم. به این نتیجه رسیدم که تبسم زمانی کارسازتر می‌شود که آهسته‌تر شکل بگیرد.
وقتی میخواهید با کسی ارتباط بگیرید. بلافاصله به او تبسم نکنید. بلکه لحظه‌ای به چهره‌اش نگاه کنید، کمی مکث کنید. در حالت چهره‌اش دقیق شوید و بعد بگذارید تبسمی بزرگ و گرم بر چهره‌تان بنشیند تا چشمانتان را در خود غرق کند. این تبسم روی شخص مخاطب شما تأثیر فراوان بر جای می‌گذارد.
اینگونه آنها تصور می‌کنند که تبسم شما تنها آنها را لحاظ کرده است.
بریده‌ای از کتاب “چگونه با هر کس صحبت کنیم”